dimanche 5 avril 2015

    Post la vizitado de la urbeto Honfleur, ni daŭrigis nian etan vojaĝon en la tipa regiono kies nomo estas "Pays d'Auge". Kiel en Honfleur videblas ĉie en la kamparo domojn same konstruitaj kun lignaj traboj.

    Mi deziris reiri en etan vilaĝon kie mi estis instruisto dum unu jaro tuj post mia militservo. En tiu domo la klasĉambro de la lernejo okupis nur la teretaĝon. Supre loĝis la instruisto kiu samtempe estis seketario de la urbodomo.

     La korto antaŭ la lernejo kie la infanoj ludis dum la paŭzoj estis tre malgranda. Hodiaŭ fermiĝis la lernejo profite de loĝejo. Ĝi estis renovigita, bele farbita kaj la barilo de la korto malaperis.

      En tiu vilaĝo tute neatendite troviĝas belan kastelon. La posedantoj ankoraŭ loĝas en ĝi, verŝajne nur de tempo al tempo ĉar ni rimarkis, ke multaj fenestroj estis fermitaj. Bedaŭrinde tiu kastelo neniam malfermas siajn pordojn por la vizitantoj.


    Alian rimarkindan domon mia edzino revidis kun emocio. En ĝi ŝi kun la gepatroj kaj fratoj travivis kelke da tempo en 1945, kiam sia vilaĝo proksime de Caen estis detruita per la bomboj de la britaj kaj usonaj aviadiloj. Tiuepoke la domo ne estis tiel bela kiel hodiaŭ, sen necesejo kaj akvo ene.

   Tiam mia onta edzino marŝadis tra kampoj por iri al la lernejo. Tie ŝi lernis legi kaj skribi. Vidante ĝin, ŝi estis surprizita pro la grandeco de la konstruado. En sia memoro ĝi estis malpli granda.

     Same kiel en multaj kamparanaj vilaĝoj, la lernejo ne plu funkcias tie. Restas nur loĝejo, en la dekstra parto de la konstruado. La klasĉambro estis maldekstre.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire