Ni denove forlasis nian domon

    Mi restis silenta dum longa tempo, ĉu ne ? Ĉar ni denove forlasis nian domon por iom forgesi ĉiujn malagrablaĵojn koncerne nian baldaŭan transloĝigon. Per nia loĝaŭto ni vizitis la proksiman Bretonion dum unu semajno.

    Ni ne ŝatas restadi en la tradiciajn kampadejojn aŭ la specialajn areojn rezervitajn al  la tro nombraj loĝaŭtoj. Pro tio ni elektis alian solvon, for de la amasiĝoj.

    Libere tranokti ie ajn en la kamparo same kiel ni tre longe faris antaŭ dek aŭ dudek jaroj iĝis iom danĝera. Jam de dek jaroj ni uzas reton de proprietuloj kiuj senpage proponas al vojaĝantoj apartan lokon por parkadi lian veturilon. 

       Dank'al tiu oportuna sistemo ni povas malkovri la laboron de la akceptantoj kiuj volonte vizitigas sian ekspluatejon, klarigas siajn labormanierojn kaj respondas niajn demandojn. Ekzemple en tiu farmbieno, la virino fotita ĉi-sube klarigis la bredadon de la bovidoj.

    Plejofte, eblas aĉeti memfaritajn produktojn surloke. Tie la farmistino vendis cidron, pomsukon el sia propra ekspluatejo sed ankaŭ diversajn lokajn produktaĵojn el la najbaroj kiel buteron, fromaĝojn, mielon, kalvadoson, bombonojn ...

      Ni, pornoktaj gastoj, ne estas devigataj aĉeti ion ajn. Tamen ni ĉiam aĉetas ion, unue ĉar la produktaĵojn estas bonkvalitaj kaj bongustaj, due ĉar ni tiamaniere dankas la proprietulojn kiuj proponas tian agrablan kaj sekuran restadon en privata loko.

    Post tiuj klarigoj mi provos iom prezenti pejzaĵojn pri Bretonio ... inter preparado de pakaĵoj kaj aliaj aferoj pri la venonta transloĝigo.