Hotelo Paradizo: Memorinda tago (2)

Koreanino kaj Japanino babiladas dum la manĝpaŭzo

Post la kantado kaj tre mallonga paŭzo, ni kune tagmanĝis. Ĉiu esperantisto venis kun ion por manĝi surloke sen iri aliloken, restoracion aŭ alian manĝlokon. Tiamaniere ni ne perdas tempon irante al kaj revenante el iu ajn ekstera loko. Alia avantaĝo de tiu metodo estas ke ni povas gustumi la pladojn faritaj de la geamikoj aŭ lokajn specialaĵojn.

Fine de la manĝo, nome de la rusa esperanta klubo de Tiĥvin, Mikaelo prezentis la donacon por la datreveno de nia asocio. Neatendite, la Rusoj same kiel ni, havis la saman ideon: kolekti fotojn de Heruvilanoj faritaj okaze de la diversaj vojaĝoj en Tiĥvin. Kiom da bonaj rememoroj tiuj fotoj revenigis en pluraj kapoj de la vizitintoj !

Siavice nia klubo donacis al niaj eksterlandaj gastoj la afiŝon kiu resumas nian asocian vivon dum tiuj tridek jaroj. Plie por la Tiĥvinanoj "Miŝel la Eta" faris alian specialan afiŝon sur kiu estas videblaj la fotoj de la unuaj vizitintoj el Tiĥvin en Heruvil, kaj ankaŭ de la Heruvilanoj en Rusio.

Gravaj momentoj de nia komuna memoro

Post la disdono de ĉiuj donacoj, antaŭ la komenco de la ĝenerala asembleo de Normandio esperanto, mi kun granda plezuro pozis kun niaj fremdaj gastoj.

La kasisto de la normanda asocio prezentis sian financan raporton. Li estis preparinta diversajn grafikojn malpli interesajn ol la matena prelego de Ana sed nepre necesaj kiam temas pri iu ajn ĝenerala asembleo. Tiu raporto sekvis la moralan raporton farita de Ivo N., aktuala prezidanto de la asocio. Okazis longa debato pri la estonto kaj de la normanda bulteno, kaj de la asocio mem post la demisio de la kasisto kaj de la sekretario... Post elekto de nova estrarino la asembleo konsilantaro elektis daton por antaùvidi la estonton de la asocio.

Finfine alvenis la plej atendita momento de la tago. Kelkajn minutojn antaŭ la 17a, jam kuniĝis la taga esperantistaro al kiuj aldoniĝis geamikoj, du membroj de la urbestraro kaj kelkaj loĝantoj de la kvartalo kies loĝejo rekte alrigardas la skvaron.

Ekis post malmulte da minutoj la oratoraĵo, en esperanto, de la nuna prezidanto de la asocio Herouville Esperanto (estas mi). Tradukis en la francan la eksprezidanto, iama kreinto de la asocio antaŭ tridek jaroj.

Post paroloj, kiuj al la ne esparanta publiko klarigis la ĉefajn argumentojn favore al la internacia lingvo kaj la agadon de la asocio ekster kaj en la urbo mem, li dankis la vic-urbestrinon kiu subtenis nian projekton.

Sekvis oratoraĵo de Renee Triolle, konstanta delegito de UEA ĉe UNESKO. Ŝi gratulis la vic-urbestrinon por la tre taŭga elekto de tiu dato. Ĉar en Francio la 20 kaj 21 de septembro estis "Tagoj de kultura heredaĵo". La delegito substrekis ke ĉiuj lingvoj apartenas al tiu monda kultura heredaĵo kaj esperanto daŭre militas por savi el la malapero ĉiujn endanĝerigitajn lingvojn.

Per simplaj paroloj la vic-urbestrino diris kiom ŝi estas feliĉa vidi la finalatingon de komuna klopodo inter siaj fakuloj pri la asocia vivo kaj nia asocio. Ŝi substrekis la pacan inklino de la internacia lingvo esperanto. Kiel loĝantino de tiu kvartalo, ŝi aparte ĝojis pri sia elekto de tiu skvaro kun ĝiaj belaj arboj kaj floroj. Ni tuj akordiĝis kiam ŝi proponis tiun lokon. Tre taŭgas ĝia paca etoso, malproksime de la urbaj bruoj.