Post bela parolado de la prezidento F. Hollande sur la plaĝo de Ouistreham komencis spektaklo. Sur la sablo sternis mapo de Eŭropo. La spektaklo celis resumi la Elŝipiĝon, kaj la batalon de Normandio ĝis la fina malvenko de Germanio.
Sur tri grandegaj ekranoj, bildoj ilustris la sinsekvajn etapojn de la rekonkerado dum dansistoj evoluis sur la eŭropa mapo.
Sur la militaj kampoj la soldatoj tre malfacile progresis. Dum la unuaj vicoj falis, la sekvaj daŭrigis la antaŭeniron.
Brita taĉmento kiu elŝipiĝis sur la plaĝo Sword (Colleville kaj Ouistreham) estis subtenita de muzikisto. Dum la homoj estis mortigitaj li senĉese aŭdigis sian kornemuzon. Mirakle la malamikoj neniam pafis lin kaj li restis en la memoro de multaj loĝantoj. Li nomiĝis Bill Millin.
En majo 1945, kiam oni anoncis la venkon de la Aliancanoj, la loĝantaro ne povis bremsi sian feliĉon. Malgraŭ la nombraj mortoj, malgraŭ la detruitaj urboj, malgraŭ ĉio malbona kiu okazis pro la usona-brita-kanada-pola armeo, ĉiuj civitanoj invadis la stratojn kaj placojn.
Sed samtempe la tuta mondo malkovris la teruran realaĵon de la koncentrejoj kaj ekstermicentrejoj.
Abomenaj bildoj aperis sur la grandegaj ekranoj antaŭ la spektantoj lasante ilin paralizitaj kaj senvoĉe.
Granda emocio estis sentebla miaopinie. La aplaŭdoj ne estis tiel entuziasmaj kiel en la komenco de la ceremonio, kvazaŭ kiel ĉiuj pensis, ke ni neniam devas forgesi. Ke ni ĉiam devas resti atentemaj por ne revivi tiajn hororojn.
La ceremonio sur la plaĝo de Ouistreham daŭris pli longe ol mi supozis kaj malfrue komencis. Pro tio mi ne registris la finon. Per tiu bildo de veterana vizaĝo sur granda ekrano ni lasas la eksterordinaran okazaĵon de tiu 6an de junio 2014.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire