Ĉi-jare en Francio ni travivis strangan kaj ne normalan vintron. Mi jam parolis pri tio kiam ni alvenis en Alpoj kie mankis neĝo. Poste dum nia restado ne forte frostis ĉar la plej malalta temperaturo sur nia balkono estis nur 9 gradoj sub nulo. Kutime 15 ĝis 20 gradoj sub nulo estas normalaj temperaturoj.
Alie en nia lando pluvis, pluvis kaj pluvis dum multaj sinsekvaj tagoj, precipe laŭ la okcidenta flanko. Ekde la fino de decembro ĝis la fino de februaro ĉiuj marbordoj plurfoje suferis pri fortaj tempestoj kiuj tre difektis la plaĝojn, la digojn kaj ĉiujn konstruaĵojn proksime de la maro. Ĉiuj riveroj, eĉ la plej malgrandaj, riveraltiĝis kaj inundis urbojn kaj kampojn okazante ĉie grandegajn damaĝojn.
Kiam ni alvenis en Dakson, sabaton, la 8an de marto oni elektis por ni lokon en la supra parto de la kampadejo ĉar la suba parto estis ankoraŭ inundita antaŭ kelkaj tagoj. Dimanĉon ni alproksimiĝis de la rivero Adur kaj vidis, ke ĝi kvazaŭ large duobliĝis. La padoj kaj la laŭborda strato estis fermitaj.
Du tagojn poste la benkoj, kiuj ne estis videblaj dimanĉon, jam reaperis pro la sufiĉe rapida malaltiĝo de la rivero. Restis koto kaj branĉoj alkroĉitaj je la benkoj kaj je la pilieroj de la pontoj.
Ĉar revenis bela vetero, sen pluvo, de la komenco de marto, la situacio pli kaj pli boniĝis kaj daŭre boniĝos sed ni jam scias, ke ni ne povos marŝadi en la najbara kamparo kiel kutime. Ni spertos ...
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire