Dua etapo

     Ni vizitis malgrandan urbon sude de la granda Torino. La nomo de tiu urbeto estas Fossano. Tie ni renkontis s-ro Rino M. tre afabla esperantisto kaj lia edzino, Silvia, kiu bedaŭrinde ne scipovas la lingvon.

     Kvankam Rino parolas ne akademian esperanton, ni bone interŝanĝis pri diversaj temoj, miksante la lingvojn italan, francan (li laboris en Francio dum kelkaj jaroj) kaj esperantan.

     Nian loĝaŭton ni parkadis antaŭ la domo de Rino kaj Silvia, en bela  kaj kvieta medio. 

     Kun Rino ni vizitis faman vinejon kies la produktoj estas videblaj, kaj aĉeteblaj, en tre malnova kelo. Barolo estas la nomo de tiuj vinoj.

     Ni deziris aĉeti unu, du botelojn de tiu-ĉi fame konata vino sed kiam ni vidis la prezojn ni tuj rezignis. Tamen Rino regalis nin per gustumado. Fakte ni agnoskis la valoron de la produkto sed ni ne aĉetis ! Dankon Rino !

     En alia urbeto proksime de Fossano, Cuneo (Kuneo) ni iom promenadis en la malnovan centron kie ni vidis tiujn pendandajn ŝlosilojn. Kiujn lokojn tiaj ŝlosilegoj malfermis ?
  

       Kaj kiuj manoj kapablis surmeti tiajn ferajn gantojn ? La promenado en tiu urbeto estis tre agrabla. Des pli ke Rino aĉetis por ni bonegajn ĉokoladojn, specialaĵojn de Kuneo. Ege bongustaj !!! (Antaŭ ni reveno al Francio, fine de oktobro, ni aĉetis tiujn ĉokoladojn por niaj genepoj kaj ankaŭ por ni)

           Dankon Rino por via afabla gastigado kaj akompanado ! Nun ni atendas vin en Francio.