Kvankam oni povas vidi ilin tre malofte, multaj bestoj vivas en la montaro. Atestas pri tiu sekreta vivo la spuroj de tiuj bestoj perfekte videblaj en la neĝo.
Bedaŭrinde la spuroj ne sufiĉas al malspertuloj kiel mi por senerare scii kiu besto lasis tiujn aŭ ĉi tiujn spurojn. Mi kapablas rekoni tiujn de vulpo kaj leporo.
Ĉi-supre, vulpo lasis profundajn spurojn sekvante sufiĉe rektan vojon, regule alternante la dekstrajn piedojn post la maldekstrajn.
Leporo neniam marŝas, ĝi saltas laŭ tre tipa maniero. Ĝiaj antaŭaj piedoj lasas spurojn unu post la alian kaj la malantaŭaj, unu apud la alian, preterpasas la unuajn spurojn. Sciante tion oni senerare povas diri, ke sur la ĉi-supra foto la leporo direktiĝis supren.
La du ungoj de kapreolo ankaŭ estas facile rekoneblaj sur malmola neĝo kiam ĝi staras aŭ malrapide marŝas.
Bonŝance tuj post la spuroj lasitaj antaŭ arbeto rande de la vojeto, ekkomencis alian spuron de kapreolo kies piedoj piedoj profunde eniris en la molan neĝon.
Multajn aliajn spurojn mi ne kapablas rekoni. Kiuj bestoj vivas vivas en montaro kiuj iufoje estas videblaj vintre ? Ermenojn tute blankaj samkiel la leporojn, ĉamojn, montkaprojn, aglojn. Marmotoj dume profunde dormos ĝis printempo.
Lupoj kiuj estis tute malaperintaj en Francio revenis el Italio dum la 1990 jaroj. Je la granda bedaŭro de la ŝafistoj ili denove vagadas en Morjeno. Tiuokaze okazas batalon inter la protektantoj de la naturo kiuj aprobas la revenon de la lupo kaj la oponantoj, precipe bredistoj.
Kiam abundas la neĝo en alta montaro, ĉamoj venas suben por serĉi ion por manĝi. Sufiĉe ofte ili estas videblaj sed tro malproksime por ke ni fotu ilin. Sed antaŭ du tagoj, ili pli malsupreniris ol kutime, pro tio mi sukcesis ilin foti.
Sur la dua perfekte videblas la tipaj kornoj kaj la blankaj vangoj de tiu montara besto.
La saman tagon, ni vidis, sed tro alte, ses montkaprojn. Pere de binokloj ni bone distingis ĝiajn grandajn kornojn.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire