Fino de aŭtuno

                      Aŭtuno estas ŝatata sezono, en Normandio kiel en aliaj regionoj kaj landoj. 

     En nia ĝardeno kreskas japana ĉerizarbo, ne el la speco de sakuraj arboj de Japanio, sed tamen ĝi nomiĝas tiel en Francio.

     Nia arbo ne tre belas, ne tre elegantas ĉar pasintjare mi severe tranĉis branĉojn kiuj iom invadis la teritorion de niaj najbaroj. Male tiu de aliaj najbaroj estis pli bela kompare kun nia. Tamen tiu ĉi arbo tre rapide perdis siajn foliojn tuj post la ruĝiĝo dum nia gardis siajn foliojn pli longe.

     Hodiaŭ siavice nia ĉerizarbo perdis sian tutan foliaron. Tio anoncas malbonan periodon, sen floroj, sen folioj kaj sen longaj lumaj tagoj. Malĝoja periodo laŭ mia sento.

     Jen la lasta bela tapiŝo de la jaro piede de la ĉerizarbo. Mi senpacience atendas nun januaron kun siaj pli kaj pli longaj diurnoj. Mi ne povas dormi kiel marmotoj, domaĝe, atendante la revenon de la printempo ! Kuraĝon !