Facilan promenadon

  

     La duan tagon de la restado de niaj japanaj amikinoj, ni planis facilan promenadon.

     Necesis veturi 12 kilometrojn sur vojo mallarĝa kiu serpentumis unue tra la arbaro kaj fine super tiu ĉi arbaro. Feliĉe dum la supreniro mi renkontis kvazaŭ neniun aŭton por ĝeni mian ŝoforadon.

     Surprizite staris multaj aŭtoj sur la parkejo, devigata halto por ĉiuj turistoj kiuj intencas marŝi laŭ la diversaj itineroj proponataj.

    Kvankam la ĉielo estis grandparte blua, la norda vento estis tre malvarma kaj dikaj nuboj daŭre restis kroĉitaj sur la plej altaj pintoj. Feliĉe ni ĉiuj havis ventjakon en nia dorsosako. Ni surmetis kaj konservis ĝin de la komenco de la marŝado ĝis la fino.

     Ni tamen sukcesis trovi lokon iom pi bone ŝirmita de la ventaj ekblovoj por pikniki. Poste por revarmigi nin, ni eniris rifuĝejon ( alteco : 2 375 metroj ) por trinki varmajn teojn kaj ĉokoladojn.

                                                                                                          gencianoj de Koch

        Dum la promenado, ni vidis diversajn florojn sed ni rimarkis, ke la gencianoj de Koch estis la plej nombraj .